Ιατρική αμέλεια – Αποζημίωση ασθενούς λόγω ελλιπούς ενημέρωσης (αποφ. του γραφείου μας)

Απόφαση του γραφείου μας για σωματική βλάβη-ιατρική αμέλεια-αποζημίωση.

 Ιατρική αμέλεια. Σωματική βλάβη. Διενεργήθηκε επέμβαση ψευδοφακίας (καταρράκτης) και προκλήθηκε ποσοστό τύφλωσης στον ένα οφθαλμό. Αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης και λόγω αναπηρίας από Νοσοκομείο. Δέχεται την αγωγή και επιδικάζει 130.000 ευρώ ως αποζημίωση. Αποδίδει στον ιατρό το σφάλμα ότι δεν ενημέρωσε προσηκόντως τον ασθενή για τις ενδεχόμενες επιπλοκές της επέμβασης. Δεκτή η αγωγή διότι δεν υπήρξε πλήρης ενημέρωση του ασθενούς από τον ιατρό.

Απόφαση 841/2016 Διοικ. Πρωτ. Θες/κης

« …18. Επειδή, κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος, ο ιατρός …., δεν αντιλήφθηκε ότι εξαντλήθηκε το ειδικό υγρό μέσα στο μηχάνημα, λόγω δε της απουσίας του υγρού αντί να αφαιρέσει τα όποια υπολείμματα του φακού του οφθαλμού, προέβη σε αναρρόφηση των ανατομικών δομών του, με αποτέλεσμα να τραυματισθεί ο οφθαλμός του και να υποστεί μηχανική αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Οι ισχυρισμοί περί τραυματισμού του οφθαλμού εξαιτίας της εξάντλησης του ειδικού υγρού στο μηχάνημα και της μη διακοπής της λειτουργίας του μηχανήματος από τον ιατρό, καταρρίπτονται από την από 09.05.2013 πραγματογνωμοσύνη, κατά την οποία, σε περίπτωση εξάντλησης του ειδικού υγρού, το μηχάνημα σταματά αυτόματα να λειτουργεί.

Εξάλλου, από τις διενεργηθείσες από 09.05.2013 και 05.01.2015 πραγματογνωμοσύνες –και ιδιαίτερα από την αρχική πραγματογνωμοσύνη- συνάγεται ότι κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης εμφανίστηκε η επιπλοκή της ρήξης του οπίσθιου περιφακίου με πτώση μερικών τεμαχίων πυρήνα στο υαλοειδές, η επιπλοκή δε αυτή είχε ως συνέπεια την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

Επίσης, κατά την ίδια πραγματογνωμοσύνη «η ρήξη του οπίσθιου περιφακίου, αν και χαμηλής συχνότητας εμφάνισης σε απόλυτο ποσοστό, αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες επιπλοκές της φακοθρυψίας. Το ποσοστό εμφάνισης μετά από επέμβαση φακοθρυψίας ποικίλλει από 0,8% έως και 15 %. Η συχνότητα της πτώσης τεμαχίων πυρήνα αναφέρεται από 0,1 % έως και 1,6 % των περιπτώσεων χειρουργείου καταρράκτη. Η πιθανότητα εμφάνισης αποκόλλησης αμφιβληστροειδή μετά από εγχείρηση καταρράκτη αναφέρεται γενικά στο 1% με 2%, είναι δε αυξημένη ακόμη και μετά από ανεπίπλεκτη εγχείρηση ψακοθρυψίας, αλλά ιδιαίτερα αυξημένη μετά από ρήξη του οπίσθιου περιφακίου (σχεδόν 20 φορές πιο πιθανή από την αναμενόμενη για την ηλικία του ασθενή) και ιδιαίτερα όταν αυτή συνοδεύεται από πτώση τεμαχίων πυρήνα στην ενδοουαλοειδική κοιλότητα (αναφέρεται ποσοστό από 4% έως 45%)».

Όμως, για την αντιμετώπιση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς έγιναν αλλεπάλληλες προσπάθειες από εξειδικευμένο ιατρό του εναγόμενου Νοσοκομείου, πλην δεν είχαν επιτυχία, διότι, κατά την από 09.05.2013 πραγματογνωμοσύνη «η χειρουργική της αποκατάσταση υπόκειται στους χειρουργικούς, ανατομικούς και λειτουργικούς περιορισμούς του οφθαλμού και δεν είναι δεδομένη, παρά τα πολλαπλά χειρουργεία, ιδιαίτερα όταν αυτή περιπλέκεται με παραγωγική υαλοαμφιβληστροειδοπάθεια, όπως στην περίπτωση του ενάγοντος».

Ενόψει αυτών το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν προκύπτει η ύπαρξη λανθασμένου χειρισμού ή παράλειψης του ιατρού …. κατά την διάρκεια της επέμβασης, απορριπτομένων ως αβάσιμων των αντιθέτων ισχυρισμών του ενάγοντος. Περαιτέρω, ο ενάγων προβάλλει ότι ουδέποτε ενημερώθηκε για τυχόν επιπλοκές της εγχείρησης καταρράκτη, αντιθέτως του επισημάνθηκε ότι επρόκειτο για επέμβαση «ρουτίνας». Και ναι μεν του εναγόμενο Νοσοκομείο υποστηρίζει ότι υπήρξε σχετική ενημέρωση, πλην όμως από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει η προηγούμενη, πλήρης και επαρκής, ενημέρωση του ενάγοντος για ενδεχόμενη σοβαρή επιπλοκή της εγχείρησης (αποκόλληση αμφιβληστροειδούς) καθώς και η συναίνεσή του στην πραγματοποίηση της εγχείρησης.

Η παράλειψη αυτή του αρμοδίου και θεράποντος ιατρού …. να ενημερώσει τον ενάγοντα για ενδεχόμενη σοβαρή επιπλοκή της εγχείρησης (αποκόλληση αμφιβληστροειδούς), ώστε ο ενάγων να αποφασίσει για τη διενέργεια της εγχείρησης κατόπιν εκτίμησης όλων των παραμέτρων, όπως της αναγκαιότητας της εγχείρησης και του επείγοντος του χαρακτήρα της, στοιχειοθετεί παρανομία, συνιστάμενη σε παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας κατά της προεκτεθείσες διατάξεις στην 4η σκέψη, δηλαδή της μη ενημερώσεως του ενάγοντος για τις ενδεχόμενες επιπλοκές της επέμβασης. Η παρανομία δε αυτή συνδέεται αιτιωδώς προς τη σωματική βλάβη που υπέστη ο ενάγων και, συνεπώς, το εναγόμενο Νοσοκομείο, όργανο του οποίου ήταν ο αναφερόμενος ιατρός, ευθύνεται προς αποζημίωσή του.

Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη το είδος της βλάβης, που υπέστη ο ενάγων, τις πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υποβλήθηκε για την αποκατάσταση της υγείας του, οι οποίες δεν είχαν επιτυχία, τη σωματική και ψυχική καταπόνησή, την τελική εξέλιξη της υγείας του, την ψυχολογική επιβάρυνση, που, όπως είναι εύλογο, υπέστη λόγω της τελικής εξέλιξης της υγείας του, τη διατάραξη της οικογενειακής και κοινωνικής του ζωής, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη από την προαναφερθείσα παράνομη παράλειψη και δικαιούται να λάβει λόγω αυτής χρηματική ικανοποίηση, που ανέρχεται στο ποσό των 80.000 ευρώ.

Ακόμη, ενόψει ότι ο ενάγων εξαιτίας της σωματικής βλάβης που προκλήθηκε σε αυτόν απώλεσε εν τέλει την όραση του αριστερού του οφθαλμού του, αναπηρία που προφανώς επηρεάζει της προσωπική του ζωή αλλά και την εν γένει κοινωνική του παράσταση, δικαιούται ως ειδική πρόσθετη αποζημίωση του άρθρου 931 Α.Κ., λόγω της ανωτέρω αναπηρίας, το ποσό των 50.000 ευρώ. …»